Restaurant proposant une cuisine gastronomique avec des ingrédients aux noms exotiques.
L’orangerie du château, prolongée d’une gracieuse véranda en rotonde, sert de décor à cette grande table où la cuisine gastronomique de Dominique Maes implique des ingrédients aux noms exotiques ou terroir, propres à ravir les sens et surtout le palais. Sachez qu’il vous faudra oser l’inconnu avec les menus surprise « carte blanche » ou plus simplement avec le menu du marché qui varie tous les deux jours voire chaque jour en fonction de l'inspiration du chef cuisinier. Notez que le sommelier, Laurent Piro, propose une formule associant saveurs et vins.
Le saviez-vous ? Cet avis a été rédigé par nos auteurs professionnels.
Avis des membres sur LES PRÉMICES
Les notes et les avis ci-dessous reflètent les opinions subjectives des membres et non l'avis du Petit Futé.

And the sommelier kept coughing without covering his mouth, and then wiping his mouth with his hand.
Overall they were nice, but it really felt like they were just kids playing wait staff, and not actual professionals.
Again though, the food was fantastic and the wine selections by the sommelier were spot on.

Tout c’est bien passé jusqu’au dernier dessert, une omelette norvégienne dont le flambage a été loupé car le blanc d’œuf a brûlé. Cela a rendu le dessert immangeable, nous l’avons signalé aux personnels, mais notre remarque n’a pas entrainé de réaction. Dans un restaurant de ce niveau de qualité la moindre des chose serait de refaire les desserts. Un des serveurs nous a même dit que nous devions avoir trop mangé !
Dommage


Dit restaurant, gelegen in de oude stallen van Château de Bourron is ooit met liefde ingericht en waarschijnlijk was ook de rest ooit van goede kwaliteit.
Voor vrijdag en zaterdag gereserveerd. Er werd aangegeven dat de kaart iedere dag wisselt en ook bij de bediening niet voor de avond bekend is.
Het was heerlijk weer en we zaten buiten op een mooi terras. De vriendelijke en kundige sommelier toonde ons een fantastische wijnkaart met een enorme keuze aan recente en oude jaargangen van als het moois dat Frankrijk te bieden heeft. Feest dus!
In het 3 gangen menu is er iedere gang een keuze tussen vlees en vis. De eerste set amuses was flauw van smaak. De sardine als tweede amuse heel erg goed. De mosselen als voorgerecht veel te copieus en waarschijnlijk reeds vooraf gekookt en de schuimige saus volledig ingezakt.
Hoofdgerecht kalfsvlees met morillesaus. Drie soorten kalfsvlees (filet, staartstuk en zwezerik). Goede garing, zwezerik krokant. De saus was een te dik en gepureerd prutje zonder de mooie smaak van de morilles en de garnituren waren erg vlak. De tafels naast ons kregen overigens eend in hetzelfde menu als hoofdgerecht.
Kaas in plaats van dessert was geen probleem, maar het gerechtje van warme camembert was ook geen winnaar.
Koffie komt zonder koekje of de mogelijkheid er iets naast te bestellen. Ik zal u de prijs van de koffie niet vertellen. In Parijs zijn ze er vast jaloers op. Evenals het kleine flesje Perrier voor € 8,00. O ja, of de fooi niet contant gegeven kon worden, dan kon het meteen de broekzak in.
Aanvankelijk wilden we de reservering van de volgende dag annuleren. Eigenlijk tegen beter weten in toch gegaan. Misschien valt het wel mee.
Het menu was geheel hetzelfde als de dag ervoor! 'Uitsluitend voor ons' kon er één ander voorgerecht worden geserveerd en kregen we de eend als hoofdgerecht. Een andere saus dan het morilleprutje was niet mogelijk. Goed, maar weer een keer de mosselen en een krokant bakje met mousse van foie gras met drie groenten voor de ander. Het taartje bestond uit een drietal doodgekookte groenten, de mousse was korrelig en het bakje niet krokant.De beloofde truffel werd halverwege nageserveerd. Vergeten.
De eend was om te huilen! Waar is de mooie krokante vetlaag? Waar is een goed mes om het grote stuk eend te kunnen snijden? En waarom zijn niet alle zenen uit het vlees gehaald? Aardappelpuree waterig en zoutloos, de knolselderij triest en slap. Het zout werd vermanend kijkend op tafel gezet.
Prima kazen tussendoor.
Dessert. Soes met een krokante laag (craquelin) die al lang niet meer krokant was, een smaakloze perzikcoulis en ga zo maar door. Daarnaast een gortdroge meringue en een enorm harde karamel.
Om 22.50 uur vragen we om nog drie glazen armagnac. Deze worden om 22.55 uur geserveerd. Om 23.00 uur wordt ons te kennen gegeven dat het restaurant gaat sluiten. Dit is nooit vooraf gecommuniceerd, de dranken gewoon verkocht en is 23.00 uur niet erg vroeg voor een zaterdagavond? De armagnac van rond de € 20,00 per glas wordt in plastic bekertjes gegoten en we mogen dit meenemen naar buiten in de regen.
Totaal verbouwereerd zijn we afgedropen. Op de vraag of we het erg vonden hebben we om de vrede te bewaren maar geantwoord dat dit oké was. We weten helaas wel beter.
De chef-eigenaar hebben we niet gezien beide avonden. Wellicht was hij (hopelijk) op vakantie. Als dit zo is, sluit dan alsjeblieft het restaurant gedurende deze periode zodat je kunt garanderen je gasten te geven wat ze mogen verwachten. Zo niet, dan vrees ik dat er geen hoop meer is voor dit restaurant.
Het stemt mij triest dit zo te moeten schrijven, maar mensen, je kunt niet alles maken en als gast hoef je ook niet alles te accepteren. We werken meer dan 30 jaar in de gastvrijheidssector, kennen het luxe restaurantwezen in diverse landen van de voor- en de achterkant, maar hebben dit nog nooit meegemaakt. Maar ere wie ere toekomt, hulde voor de sommelier!
Trouvez des offres de séjours uniques avec nos partenaires
Questions fréquentes :

Mille mercis pour cette soirée, et à très vite à toute l’équipe !